Δικαίωμα στον Ύπνο

Τους τελευταίους δύο μήνες φιλενάδα, δεν είναι πως δεν κοιμόσουν, αλλά να, ονειρευόσουν έναν καλύτερο ύπνο. Άλλος ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο, άλλος ένα καλύτερο αυτοκίνητο, άλλος παγκόσμια ειρήνη (ειδικά αν είναι πάνω από 1.80 με μακρύ ξανθό μαλλί).

'Ονειρα είναι αυτά φιλενάδα ο καθένας κάνει όσα θέλει, όπως τα θέλει και δε δίνει και λογαριασμό σε κανένα. Απολύτως σεβαστό και κάτι παραπάνω απο κατανοητό. Αυτούς τους δύο μήνες εσύ διάλεξες το όνειρό σου να είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον τόπο παραγωγής του, να έχει μια συνάφεια βρε αδερφέ. 'Ηταν τόση δε η επιθυμία σου για έναν καλύτερο ύπνο που αποτελούσε ένα από τα φλέγοντα θέματα συζήτησης με φίλους, συγγενείς, συναδέλφους, γνωστούς, και (που πας κακομοίρα;;;) αγνώστους.

[σ'αυτό το σημείο μικρή και αφελεστάτη μετανάστρια ακόμη δεν έχεις πάρει γραμμή πως ο κόσμος είναι καχύποπτος, πως στην Ελλάδα το να μιλήσεις σε άγνωστο του αντίθετου φύλου ισοδυναμεί με πρόταση γάμου, φαντάσου τι γίνεται όταν η πρόταση που ξεστομίζεις εμπεριέχει μέσα τη λέξη κρεβάτι...]

Απειλές, κατάρες, ξόρκια. Προσευχές, τάματα, μετάνοιες. Βαλεριάνα. Υπουργείο Ανάπτυξης. Ινστιτούτο Καταναλωτή. Σουφλέ πατάτας. Τα δοκίμασες όλα, και φυσικά πιάσαν όλα! Αυτονόητο!

Και ω! του Θαύματος! το όνειρό σου γίνεται πραγματικότητα! Δάκρυα χαράς κυλούν στα ροδαλά σου μάγουλα, καθώς αντικρίζεις το Πολυπόθητο. Αυτό που θα σου χαρίσει τον Καλύτερο Ύπνο (σαφώς και πολλά άλλα καλύτερα, αλλά δεν είναι της παρούσης το ξεμπρόστιασμα!)...

Tonight Matthew I'm gonna be ...asleep!*

.

*Σημ.: Κλασσική ατάκα από την εκπoμπή/show Stars in their eyes της Αγγλικής τηλεόρασης, με την οποία οι παίκτες ανακοινώνουν στον παρουσιαστή -τον Μάθιου ντε!- ποια διασημότητα θα υποδυθούν...

Δε βλέπω χέρια...

Εντάξει φιλενάδα αυτό πια το ξέρεις. Στην ανθρώπινη βλακεία δεν υπάρχει όριο λέμε. Είναι παντού, την κατέχουν όλοι και κατά περιπτώσεις είναι απίστευτα χρήσιμη. Στο δικό σου βασίλειο, όποτε κάνεις μεγαλειώδη γκάφα περνάς τέλεια. Φροντίζεις να τη διαδώσεις αστραπιαία ώστε να έχεις την ευκαιρία να γελάσεις όσο το δυνατόν περισσότερο, κάθε φορά δυνατότερα, να φτάσεις μέχρι δακρύων.

Τις λατρεύεις τις αμετροεπείς βλακείες σου, περνάς υπέροχα και μάλιστα νιώθεις πολύ περήφανη γιά όλες. Ειδικά για αυτές που δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξακριβωθούν, παρά μόνο αν τις ξεστομίσουν τα χειλάκια σου. Αυτές είναι οι καλύτερες, οι καλυτερότερες!Έχεις την αποκλειστικότητα και δε τη μοιράζεσαι με τίποτα.

Εκεί λοιπόν είναι που απορείς με μερικούς ανθρώπους που κάνουν τα πάντα να καλύψουν τη βλακεία τους, να κάνουν άμεση μετάθεση βλακείας στον παρακείμενο, να αποκυρήξουν τη βλακεία.Χειρότεροι δε όλων φιλενάδα είναι αυτοί που ενώ την κάνουν (και συνήθως κατά συρροή και εξακολούθηση) δεν την ψιλιάζονται με την καμία. Αυτοί όχι! Αυτοί δεν αντέχονται, δεν παλεύονται.

Και εκεί ακριβώς χάνονται τα όρια, εκεί παραδέχεσαι πως η έννοια άπειρο υφίσταται πραγματικά και όχι μόνο μέσα στους μαθηματικούς τύπους -που παρεπιμπτόντως πολύ σε διασκεδάζουν.

Παρόλα αυτά όμως εσύ στην ερώτηση "ποιος το έκανε αυτό;" συνεχίζεις να σηκώνεις επιδεικτικά και με μανία το χέρι σου και να ξεσπάς σε άκρατα γέλια μαζί με όλο το βασίλειο!

Γύρω γύρω γύρη

Είναι τώρα μερικές μέρες φιλενάδα που όλα έχουν καλυφθεί από ένα λεπτό ημιδιαφανές κίτρινο στρώμα. Η αλήθεια είναι πως σου φαινόταν αρκετά διασκεδατικό αυτό το σεληνιακό τοπίο, μέχρι τη στιγμή που σου'σκασε το πρώτο φτέρνισμα. Αυτός ο μικρός προάγγελος σε τάραξε πάλι ρε γαμώτο, πάνω που νόμιζες πως θα τη σκαπουλάρεις φέτος. Πίστευες πως οι αλλεργίες σε ξέχασαν, πως γλίτωσες από το ακατάπαυστο φτέρνισμα, τις μονόπλευρες εισπνοές από το διαθέσιμο ρουθούνι, τα πρισμένα κόκκινα μάτια, την ανελέητη φαγούρα. Είχες την ψευδαίσθηση πως μπορείς να βγεις ελεύθερα στη φύση, να αναιρέσεις τον κανόνα "σιχαίνομαι τα άνθη", να το παίξεις άνετος και ειρηνόφιλος φυσιολάτρης.

Αλλά για ακόμη μια χρονιά το αγαπημένο σου αστικό τοπίο έκλεψε την καρδιά σου, και παραμένεις ηδονικά σκατόψυχη, πετώντας στα μούτρα οποιαδήποτε υποψία ευγενικής χειρονομίας συνδεδεμένη με τις σωτήριες αλλεργίες σου. Εύγε!

Ξάγρυπνες ώρες

Γύρω στις 4 το πρωί χαζεύεις το δρόμο που κυλάει δίπλα σου από το παράθυρο. Η πόλη σε φάση REM, και οι δικοί σου βολβοί σε απλή περιστροφική κίνηση. Το μυαλό σου πάλι πηχτός χυλός φιλενάδα, έτσι ώστε όλες οι τραγικές αλήθειες να επιπλέουν χωρίς το άγχος της μεταφοράς απο διερχόμενα ρεύματα.

Τις βλέπεις τις περισσότερες - η διαύγεια του αλκοόλ σου λέει! Σχεδόν διαστροφικά σου αρέσουν όλες γιατί σου διεγείρουν όλα τα (συν)αισθήματα.

Αηδία από τις άθλιες περσόνες των μίντια.

Μελαγχολία αλλά και μαζοχιστική θαλπωρή για τα επαγγελματικά σου.

Απορία για το ηλίθιο και απολύτως άχρηστο "ταλέντο" σου να απομνημονεύεις στίχους τραγουδιών ακατάπαυστα.

Μέγα γέλιο γιατί τα αδέλφια Κατσάμπα είναι στην πραγματικότητα ξαδέλφια.

Γλυκιά προσμονή για μια ακόμη "λάθος" επιλογή που έρχεται.

Αμηχανία γιατί ο ταρίφας ξέχασε να βάλει το ταξίμετρο.

Νύστα γιατί πήγε 4.30 και έχεις δουλειά το πρωί μικρή μου.

.

Χμ...γουστάρεις ρε φιλενάδα άπειρα τέτοια σκηνικά! Σημαίνουν πως ζεις...

in God we trust...

Γιατί λες και εσύ φιλενάδα να το ρίξεις στο σιγουράκι, μιας και έχεις τσακωθεί με την τύχη τελευταία. Κυρίως όταν σε φέρνουν αντιμέτωπη με αυτή την αδυσώπητη, δεν τα πας καθόλου καλά. Λες να κάνεις την καλή -δηλαδή να το ρίξεις στην αγαπημένη σου χαζομάρα- αλλά σε προλαβαίνουν τα γεγονότα και το κόλπο πια δεν πιάνει.

[Ok, fold back που σου έλεγε και μια ψυχή κάποτε!]

Ως μαμά κλώσα πρέπει να στρώσεις τον τροφαντό σου κωλαράκο και να κάτσεις υπερήφανα στα αυγά σου. 'Ελα όμως που τα κλωσόπουλα ξεμύτησαν, βγάλανε ράμφος μυτερό και βασανιστικά τσιγκλάνε τα πουπουλένια οπίσθιά σου. Ποια η θέσις σου φιλενάδα μέσα στο κοτέτσι; ο-ε-ο;

Δεν πάμε καλύτερα για ράφτινγκ, τώρα που ανοίγει και ο καιρός...

La verité dans le vin

Σου κλήρωσε τις προάλλες φιλενάδα ηλεκτρονικό γραμματάκι από παιδική φίλη-συμμαθήτρια, η οποία ούσα πλέον καθηγήτρια ανακάλυψε ανάμεσα στους μικρούς δυνάστες τον -κατά 20+ χρόνια μικρότερο- κλώνο σου, και περιχαρής κραδαίνει τη φωτογραφία-ντοκουμέντο. Αρχικά γελάς γιατί όντως η εικονιζόμενη άνετα κερδίζει τον τίτλο "ξανθιά διαόλου κάλτσα 2007" που σου είχε απονεμειθεί χρόνια πριν. Έπειτα αναρωτιέσαι αν η εστεμμένη σου κέρδισε τον τίτλο επάξια. Δηλαδή φιλενάδα, λες και αυτή να πίνει ξύδι κατευθείαν από το μπουκάλι; Να ψαλιδίζει τις μισητές κόκκινες κάλτσες ώστε να πείσει τη μαμά πως τις έφαγαν οι σκόροι, και ουφ! τι κρίμα που δεν μπορεί να τις ξαναφορέσει; Να παγιδεύει μυρμήγκια σε πλαστικά διαφανή κουτάκια και να τα παρακολουθεί μέχρι αυτά να χάσουν τη μάχη με την ασφυξία; Όσο την κοιτάς με το στέμμα-κορδέλα-ανθοδέσμη, την έχεις ικανή για πολλά περισσότερα και μπράβο της!

Ωστόσο την προσοχή σου τώρα έχει τραβήξει ο αποστολέας. Καταρχήν είναι συγκινητικό που θυμάται πως ήσουν πριν 20+ χρόνια και εν μέρει κολακευτικό μιας και μπορείς ωραιότατα να υπερηφανεύσαι πως ο χρόνος σε προσπέρασε [ό,τι και αν συνεπάγεται αυτό...]. Από την άλλη πάλι, η συγκεκριμένη επί 12 συναπτά έτη ήταν το αμέσως προηγούμενο επίθετο από 'σένα στον κατάλογο με αποτέλεσμα να την έχεις συνδέσει άμεσα με την εφίδρωση. Ύστερα, στεγνή πια, ξεκίνησες για σπουδές, μεταπτυχιακά, δουλειές και όλα αυτά τα όμορφα της ενήλικης περιόδου.

Μοιραία, αρχίζεις φιλενάδα την προβολή της υπερπαραγωγής "Αυτή είναι η ζωή σου - φρόντισε να συνεχίσεις τις μαλακίες για να κάνουμε sequel". Τέλος καταλήγεις να ανοίξεις το ψυγείο, γιατί ένα ποτήρι λευκό κρασί είναι πάντα μια καλή συνέχεια.

Epicuri de grege porcum

Γιατί έτσι είναι φιλενάδα, τώρα που μπήκες στην άνοιξη και μιας και το έριξες στα λατινικά γνωμικά θυμήθηκες και τον φιλαράκο σου τον Οράτιο που όχι μόνο ήξερε να γουρουνιάζει αλλά το είχε αναγάγει και σε φιλοσοφία και το απολάμβανε δεόντως. Έτσι απλά και απενεχοποιημένα.

Άλλωστε όπως και να το δεις, τούτη η ύπουλη εποχή (η άνοιξις βεβαίως βεβαίως, για να μην μπερδεύεσαι με κοινωνικοπολιτικές θεωρείες) ενδείκνυται για πάσης φύσεως γουρουνιές. Σου έσκασε ωραία και καλά με έναν 'Ηλιο Αυτοκράτορα που'σερνε ξωπίσω αυτήν την υποτακτική του, την Απέραντη Θάλασσα και τρέχα τώρα να μαζέψεις εσύ μυαλά και μάτια, αυτιά και στόμα, σπλήνα και συκώτι! Είναι ώρα τώρα για τέτοιες παρακινδυνευμένες αθλοπαιδιές στη μέση του καιρού; Η σταυροκουνιάδα του γαμπρού της ξαδέλφης σου που το δοκίμασε, της βούλωσε η μπανιέρα για 3 μέρες, ερωτεύτηκε τον υδραυλικό και τώρα ζουν ευτυχισμένοι στις χρυσαφένιες ακτές της Λούτσας.

Φώναξε και εσύ μικρή ταλαίπωρη τα άλλα δύο γουρουνάκια και ξεκινήστε το φύσημα μπας και πέσει αυτό το βρωμοκαλύβι του Λύκου, που σας την είχε φέρει τοιουτοτρόπως στο προηγούμενο επεισόδιο.