21 Μαρτίου 2008

Virus

Βρε καλώς τηνε την εαρινή ισημερία φιλενάδα! Σήμερα σου λέει ξεκινάει και επισήμως η άνοιξη και κοίτα τι θα γίνει πάλι... Πουλάκια που θα ανθίζουν και λουλουδάκια που θα κελαϊδούν, παιδάκια χαρούμενα να τσιροβολάνε κάτω από το παραθύρι σου, όλοι οι γείτονες στα μπαλκόνια -τώρα έρχεται η δικαίωση του κουτσομπόλη- πέταμα σιγά σιγά τα πανωφόρια τα βαριά.
Μυγάκια και ζουζούνια κολλημένα στα μπλουζάκια, σπονδυλωτοί επισκέπτες-συγκάτοικοι στο σπίτι σου, μπουκώματα και αλλεργίες από γύρη, χαζοτράγουδα μέσα στο κεφάλι σου, μάταιη προσπάθεια συγκέντρωσης και ολίγον από μια πιο ξώχαρη, πιο αλέγκρα ατμόσφαιρα βρε αδερφέ...
Και το πιο ωραίο είναι πως λίγο πολύ την πατάνε όλοι φιλενάδα, η μαζική χαζομάρα είναι μεταδοτική -ναι πες μας τώρα πως είσαι και θύμα...
Γιατί όλοι κολλήσαμε άνοιξη φέτος.
(και μετά από λίγους μήνες όλοι θα κολλήσουμε "που να πιάσουν και οι ζέστες"...)

15 Μαρτίου 2008

Επέστρεφε

Βρε βρωμοκόριτσο, παλιοφιλενάδα της συμφοράς, πρωταθλήτρια της ασυνέπειας πες μας τι δικαιολογία θα σκαρφιστείς τώρα για τη δίμηνη απουσία...
Ουδεμία και το ομολογείς.
Δε σου κάηκε το λαπτοπ --ευτυχώς να λες και να κάνεις το σταυρό σου!
Δεν σε απήγαγαν οι εξωγήινοι --αν και θα σε βόλευε...
Δεν κέρδισες το λόττο για να πας διακοπές διαρκείας στα Μπαρμπέιντος και σε άλλους εξωτικούς προορισμούς --keep dreaming
Δεν έκλεισες καν το χέρι σου στην πόρτα για να σου τουμπανιάσουν τα δάχτυλα και να μην μπορείς να γράψεις --πόρτα;;;
Δεν σου έφαγε την εργασία ο σκύλος --παλιές καλές δικαιολογίες που πιάναν όταν ήσουν 6...
Ε δεν, δεν, δεν...στη ατέλειωτη σου λίστα!
Ομολογουμένως έπεσες σε μπλογκοκενό... Α-χα! Ναι ναι αυτό είναι...το μπλογκοκενό που χτυπάει ύπουλα, αργά και βασανιστικά ακόμη και τους πιο μικρούς μπλόγκερς σαν την αφεντιά σου (βέβαια με τις αποδόσεις σου είναι να αναρωτιέται κανείς για την ταυτότητα σου ως μια από αυτούς τους καταπληκτικούς και πολυγραφότατους, αλλά νέο κορίτσι είσαι και εσύ, κάνε το κομμάτι σου!)
Ε λοιπόν φτου κακά και άμπρα κατάμπρα, να φύγει το μπλογκοκενό, ας φυσήξεις και εσύ από το λόφο να διαλυθεί σαν το νέφος (αυτοί οι ευφάνταστοι συνειρμοί είναι άμεση απόρροια του μπλοκοκενού, μη δίνεις σημασία θα στρώσεις σιγά σιγά φιλενάδα...)

Άντε μάρσαρε λίγο, βάλε πρώτη και ξαναξεκίνα, που μου θρονιάστηκες στο ρελαντί. Τεμπέλα!