Κνησμός

Το είχες ψιλιαστεί από καιρό φιλενάδα ότι το Εθνικό σπορ καλά κρατεί, ότι δεν πέφτει η ομάδα, ότι παραμένουμε πρωταθλητές. Και φυσικά ο πρωταθλητισμός δεν έγκειται μόνο στη σκληρή και γεμάτη θυσίες προπόνηση. Είναι η ποικιλομορφία, είναι το εύρος, είναι ακόμη και αυτή η μοναδική ευρηματικότητα! Πάρε παράδειγμα φιλενάδα τον γλωσσικό πλούτο που προκύπτει, τη σημειολογία... Ενδεικτικές φράσεις όπως "...και είχα μια φαγούρα","τα ξύνω", "ξύνομαι με δέκα δάχτυλα" και τόσες άλλες, εμπλουτισμένες με επιθετικούς προσδιορισμούς και ότι άλλο βάζει ο νους σου, αναδεικνύουν το μεγαλείο του θέματος.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως η Πολιτεία αναγνωρίζοντας το έμφυτο αυτό ταλέντο, προνόησε για την περαιτέρω εξέλιξή του, εισάγωντας στην αγορά το περίφημο "Ξυστό", δίνοντας έτσι πραγματικό κίνητρο στους πολίτες, ενώ παράλληλα τους παρότρυνε με το αλήστου μνήμης τζιγκλάκι "Ξύσε, ξύσε, ξύσε το Ξυστό", χάραζε νέες πορείες και άνοιγε καινούριους ορίζοντες για το τι άλλο μπορεί να ξύσει ο Έλληνας πολίτης.

Βέβαια φιλενάδα ο αχάριστος Έλληνας, αφού έβγαλε καλά καλά το άχτι του, παραπέταξε σαν στημμένη λεμονόκουπα το υπέροχο αυτό παίγνιο, αλλά φυσικά του έμεινε το συνήθειο... γιατί αγαπητή μου όπως όλοι ξέρουμε πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι!

Και έτσι με περισσότερη λύσσα, νεύρο και αυταπάρνηση ξυνόμαστε εθνικώς!