Μπορεί φιλενάδα οι ζωές να αλλάζουν, οι συνήθειες, η καθημερινότητα. Οι τόποι. Μπορεί να αλλάζουν τα πρόσωπα γύρω σου. Οι συνισταμένες σου. Μπορεί να αλλάζουν οι στόχοι και τα όνειρά σου.
Δεν ξέρω γιατί, βρε φιλενάδα, αλλά έτσι που το έγραψες, μου ήρθε σαν εικόνα ο σκύλος που κυνηγάει την ουρά του: μπορεί να μην είναι πια κουτάβι, μπορεί να μην έχει πια την ίδια στιλπνή και όμορφη γούνα, μπορεί να τον έχουν κοντοκουρέψει ή –ακόμη χειρότερα- να τον γυρνούν με ζιπουνάκια σαν κλόουν του τσίρκου, μπορεί να είναι νηστικός ή χορτάτος, σετην εξοχή ή στο διαμέρισμα, αλλά αυτός εκεί, θα κυνηγάει την ουρά του…
να μας κυνηγάν τα όνειρά μας λέτε; προκλητικά οξύμωρο... ελπίζω να μου συμβεί μια μέρα να γυρίσω το κεφάλι και να τα δω ξωπίσω μου να τρέχουν αφηνιασμένα να με πιάσουν -και πιστέψτε με, δε θα το κουνήσω ρούπι!
(ίσως να φταίει το αδόκιμο "κυνηγώ" και να μου χαλάει τη μανέστρα...αλλά ακόμη και αυτή η ατυχής επιλογή ανοίγει θέμα!)
Ω, ναι αυτό κι αν είναι μια ωραία αντιστροφή… να μας κυνηγάνε, λέει, τα όνειρά μας και εμείς, να μην τα θέλουμε!!!! Να μας παρακαλάνε να γίνουν αληθινά και εμείς, λέει, να το σκεφτόμαστε!!!
ουφ! αυτό ακριβώς φιλενάδα, εμείς να το σκεφτόμαστε... είναι μερικές βδομάδες τώρα που έχω μπλέξει με τα κυνήγια έχω μπλέξει με τα διλλήματα έχω μπλέξει. γι'αυτό προσβλέπω στη ροή. (τέτοια ωριμότητα!!!)
7 σχόλια:
Δεν ξέρω γιατί, βρε φιλενάδα, αλλά έτσι που το έγραψες, μου ήρθε σαν εικόνα ο σκύλος που κυνηγάει την ουρά του: μπορεί να μην είναι πια κουτάβι, μπορεί να μην έχει πια την ίδια στιλπνή και όμορφη γούνα, μπορεί να τον έχουν κοντοκουρέψει ή –ακόμη χειρότερα- να τον γυρνούν με ζιπουνάκια σαν κλόουν του τσίρκου, μπορεί να είναι νηστικός ή χορτάτος, σετην εξοχή ή στο διαμέρισμα, αλλά αυτός εκεί, θα κυνηγάει την ουρά του…
κάτι παρόμοιο μού ρθε με της φιλενάδας σου - εμείς τα κυνηγάμε ή αυτά μας κυνηγούν;
να μας κυνηγάν τα όνειρά μας λέτε;
προκλητικά οξύμωρο...
ελπίζω να μου συμβεί μια μέρα να γυρίσω το κεφάλι και να τα δω ξωπίσω μου να τρέχουν αφηνιασμένα να με πιάσουν -και πιστέψτε με, δε θα το κουνήσω ρούπι!
(ίσως να φταίει το αδόκιμο "κυνηγώ" και να μου χαλάει τη μανέστρα...αλλά ακόμη και αυτή η ατυχής επιλογή ανοίγει θέμα!)
Ω, ναι αυτό κι αν είναι μια ωραία αντιστροφή… να μας κυνηγάνε, λέει, τα όνειρά μας και εμείς, να μην τα θέλουμε!!!!
Να μας παρακαλάνε να γίνουν αληθινά και εμείς, λέει, να το σκεφτόμαστε!!!
ουφ! αυτό ακριβώς φιλενάδα, εμείς να το σκεφτόμαστε...
είναι μερικές βδομάδες τώρα που έχω μπλέξει με τα κυνήγια
έχω μπλέξει με τα διλλήματα
έχω μπλέξει.
γι'αυτό προσβλέπω στη ροή.
(τέτοια ωριμότητα!!!)
προσέχετε τι εύχεστε φιλενάδες!για να μη σας βρουν...
...τώρα που μας βρήκαν καλό μου κορίτσι!;!;
Δημοσίευση σχολίου