χμ....
μετά από ενάμιση χρόνο φιλενάδα σου άναψε λαμπάκι πάνω από το κεφάλι, και ξαφνικά θυμήθηκες πως κάπου βολοδέρνει ένα παρατημένο μπλογκάκι και αναρωτήθηκες πώς θα ήταν να ξαναγράψεις!
βέβαια πριν από αυτό -σε πιάσαμε, αφελεστάτη- αναρωτήθηκες αλήθεια τι να γράψεις;
για τη νέα χρονιά που αρχίζεί;
για όλη την προηγούμενη που πέρασε;
για τις αλλαγές που έγιναν ή για αυτές που -ορατά πια- έρχονται;
απ΄την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω; αγαπάω την Κική μα μ'αρέσει και η Κοκό...
και ναι, το παραδέχεσαι θέλεις πολύ να γράψεις για όλα, αλλά ταυτόχρονα κάτι σε "κόβει" και δεν μπορείς να συνθέσεις ούτε μια γραμμή της προκοπής, και τα-νταν! να ο λόγος που δε γράφεις τόσο καιρό...
και να που κατάφερες να γράψεις 10 σειρές χωρίς να λες τίποτα! μπράβο είσαι και πολύ μάγκας...
α! και για να μην ξεχνιόμαστε: ΚΑΛΗΧΡΟΝΙΑ
3 σχόλια:
Καλή χρονιά και από μένα. Πολλές φορές το τίποτα είναι τα πάντα. Μην το υποτιμάς
Ω! σχεδόν συγκινούμαι που με διαβάζετε ακόμη αγαπητέ μου νήσε... Δεν υποτιμώ το τίποτα, μπορεί πολλές φορές να είναι τα πάντα όπως λέτε, αλλά άλλες τόσες μπορεί να παραμένει ως έχει. Είναι θέμα διάθεσης!
Μάτα Ντομάτα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Φιλενάδα!!!!!!!!!!!!!!!
Τελικά... ξαναμαζευόμαστε, λες;
έχω λίγες μέρες που ξεσκόνισα και γω το σπιτικό μου...
και πολύ πολύ πολύ χάρηκα που σε βλέπω και σένα στο δικό σου!!!
Και αγαπητέ νήσε την καλησπέρα από μένα, σε θυμάμαι που πάντοτε σε απαντούσα εδώ για ... καφεδάκι!
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου