Κάτι σου κάνει τώρα εσένα φιλενάδα τούτος ο αφιλόξενος καύσωνας. Τι κάτι δηλαδή, σου κάνει ακριβώς αυτό που περιγράφει ο θυμόσοφος λαός... σε βαράει! Είναι και αυτή η εναλλαγή της άπνοιας με τον Λίβα -που είπε να έρθει διακοπές κατά ΄δω, για σουβλάκι και μουζάκα, λίγο κρασί λίγο θάλασσα και το αγόρι μου...
Και κάπου ανάμεσα σε τηγανιτά αυγά στα πεζοδρόμια του Συντάγματος και των ομαδικών αποδράσεων στις πέριξ σούπες (με την κρυφή ελπίδα και την απόλυτη ψευδαίσθηση ότι θα δροσιστείς...) θέλεις λέει εσύ τώρα να κλείσεις και τις τελευταίες τρύπες που έχεις αφήσει, να κάνεις βαλίτσες και προγράμματα για τη μεγάλη φυγή, να χαιρετιστείς με τους υπόλοιπους ομοιοπαθούντες θερμόπληκτους φίλους σου, και να πάρεις τον ανήφορο!
Κάπως έτσι βαρεμένη από τη ζέστη δε πολυψιλιάζεσαι τι τρέχει γύρω σου, όλα γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες -η λατρεμένη θεωρεία περί κατανάλωσης της ελάχιστης δυνατής ενέργειας επιτέλους έχει μια καλή και ευρέως αποδεκτή δικαιολογία- στωικά και σχεδόν μηχανικά μαζεύεις πραγματάκια, και αύριο αξημέρωτα πρωτού να βγει ο ήλιος ελπίζεις να έχεις βγει πρώτη στην εθνική.
Εσύ και η λόξα σου παρέα. Και μερικά cd-ακια.
2 σχόλια:
χε, χε, φιλενάδα, ο πυρετός της λόξας πολύ καλός.
Γιατί πες λέει ότι δεν σε διακατείχε κι έπρεπε να είσαι πάντοτε νορμάλ και βαρετή, δεν ξέρω, άμα δεν μυριστώ και λίγη λόξα, αβαθή πολύ μου φαίνονται τα νερά και δεν βουτάω.
Το ίδιο είναι να πλατσουρίζω στη... μπανιέρα της Λούτσας, το ίδιο να βυθίζομαι σε πέλαγος απλωτό και απρόβλεπτο, τουτέστιν λιγάκι "λοξό" κατά μία έννοια;
αχ φιλενάδα zoe με κακομαθαίνεις τελευταίως με τα σχόλιά σου... αλλά τη λόξα είναι η αλήθεια ότι την έχω παντιέρα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου!!!
...merci (γιατί το παίρνω ως κομπλιμέντο!)
Δημοσίευση σχολίου