Χμ σαν να μου φαίνεται φιλενάδα πως βαριέσαι να γράψεις τελευταία; Πως περνάς την ακουστική σου περίοδο ένα πράγμα; Αλίμονό σου κακομοίρα μου αν σε ακούσω να δηλώνεις πως μικρή έπιανες τη βούρτσα και την έκανες μικρόφωνο. Θα σου κόψω τις φωνητικές χορδές και θα τις κάνω μπουγαδόσκοινο να κρεμάω τα ασπρόρουχα!
(έχε χάρη που το ακόλουθο είναι τραγουδάρα...)
.
Watch the early morning sun
Drip like blood from the day
See the crazy people run
So many games to play
See the blue suburban dream
Under the jet plane sky
Sleep away and dream a dream
Life is just a lullaby
.
Ah Ah Ah And everything will flow
.
Watch the day begin again
Whispering into the night
See the crazy people play
Hurrying under the light
A million cars, a million trains
Under the jet plane sky
Nothing lost and nothing gained
Life is just a lullaby
.
Ah Ah Ah And everything will flow
.
The neon lights in the night tonight will say
Everything will flow
The stars that shine in the open sky will say
Everything will flow
The lovers kissed with an openness will say
Everything will flow
The cars parked in the hypermarket know
Everything will flow
.
Everything will flow, Suede
4 σχόλια:
skyNothing lost and nothing gained
Life is just a lullaby
έτσι θα έπρεπε πράγματι να βλέπουμε τη ζωή…
μα το ξεχνάμε…
Ναι, είναι τραγουδάρα, όπως και αυτό των Cranberies που έβαλες τις προάλλες…
Μου αρέσει, φιλενάδα, που ταιριάζουν και οι μουσικές μας…
Εγώ τώρα τελευταία περνώ μια ακραία φάση: όταν ηρεμώ θέλω να ακούω το soundtrack της Amelia, ειδικά αυτό το «A Quai» με τρελλαίνει: μου θυμίζει το «time lapse» του Nyman από την ταινία "A Zed And Two Noughts" και δεν μπορώ να σου πω πού με πάει…
Από την άλλη όμως, για να καταπολεμήσω όλα αυτά που με φοβίζουν και με στοιχειώνουν τελευταία ακούω Rammstein [“Ohne dich”, “Eifersucht”, “Du hast”, “Ich will”…]
Και να σκεφτείς ότι είμαι πολύ παιδί της προκλασικής και των α υ θ ε ν τ ι κ ώ ν νοτιοαμερικανικών ηχοχρωμάτων, των παραδοσιακών, μεσογειακών αλλά ανατολικών ήχων, ουφ, πάλι τα έμπλεξα φιλενάδα, αλλά με τη μουσική παθιάζομαι.
Σκυλάδικα και ελαφροχαζοελληνικά μη μου βάλεις και από όλα τα άλλα ξέρω να τα ακούσω και να τα αγαπήσω…
πωπω ρε φιλενάδα ανοίγεις μεγάλα θέματα τώρα!!! σε λίγο θα το κάνουμε playlist εδω μέσα...
και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω απολύτως με την τελευταία σου φράση!!
---από την άλλη πάλι μόλις κυκλοφόρησε το καινούριο των pink martini, το Hey Eugene...αν πέσει στα χέρια σου κάτι μου λέει πως θα σου αρέσει! :)
πήγα και το άκουσα, φιλενάδα, όντως μου άρεσε πολύ, ιδού και το link για το youtube http://www.youtube.com/watch?v=9vf4X6WKPtk.
Μη μου πεις ότι δεν σου αρέσει και το soledad από το Sympathique… Ειδικά η καθαρά ισπανική φωνή του τραγουδιστή του δίνει το κάτι άλλο…
καλά δε το συζητώ, χτυπάς φλέβα φιλενάδα...όμως το αγαπημένο μου είναι το Una notte a Napoli από τον επόμενο δίσκο (Hang on little tomato)
ααααχ....αρχίζουν τα ταξίδια!
Δημοσίευση σχολίου