Εντάξει το παραδέχομαι, κλεμένος τίτλος... Αλλά ρε φιλενάδα σου πάει γάντι στην παρούσα και το ξέρεις! Και όση ώρα τα γεμίζεις σιγοτραγουδάς και περιμένεις λέει τώρα το γαλάζιο φορτηγό. Το ξέρεις φυσικά ότι αυτό που ουσιαστικά σε κουράζει δεν είναι το μάζεμα, αλλά ότι στην όλη διαδικασία θα πέσεις μούρη με μούρη με το παρελθόν σου.
Αααα το παρελθόν! Κοίτα να δεις πως έχουν τώρα τα πράγματα. Το παρελθόν λοιπόν χωρίζεται σε τρεις βασικές κατηγορίες -οι οποίες σαφώς χωρίζονται σε υποκατηγορίες, για τις οποίες ουκ έστιν αριθμός...
Στο Καλό Παρελθόν: αντικείμενα και φωτογραφίες που αγαπάς, νοσταλγείς, χαίρεσαι τελοσπάντων να τα βλέπεις. Παράδειγμα αυτή σου η φωτογραφία που είσαι η απόλυτη θεά χ κιλά πιο αδύνατη και με καταπληκτικό μαλλί (σ'αυτή την περίπτωση μπορείς τάχυτατα και απολύτως επώδυνα να πέσεις στην παγίδα της σύγκρισης Καλό Παρελθόν/ Κακό Παρόν, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)
Στο Κακό Παρελθόν: ναι αυτό ακριβώς που θέλεις να αποφύγεις, αντικείμενα και φωτογραφίες που προκαλούν θυμό, πόνο, άρνηση και όλα τα συμπαραμαρτούντα. Παράδειγμα φωτογραφίες που ξέχασες να καταστρέψεις -με πρώην ή άνευ, δεν έχει σημασία (και σε αυτή την περίπτωση απολύτως φυσιολογικά και αρκούντως φιλάρεσκα κάνεις τη σύγκριση Κακό Παρελθόν/ Καλό Παρόν, αλλά και αυτό είναι μια άλλη ιστορία, σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη)
Στο Ουδέτερο ή Αδιάφορο Παρελθόν: και πώς θα μπορούσε να λείπει, είναι όλα αυτά που απλούστατα κρατάς για πρακτικούς λόγους, και που δεν σε βάζουν σε καμία διαδικασία σύγκρισης με το παρόν, αφού είναι εξ'ορισμού ουδέτερα ή αδιάφορα (αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, ίσως και Η ιστορία..)
Πακέταρες λοιπόν επιτυχώς μετά από έναν ορυμαγδό εσωτερικών και εξωτερικών συγκρούσεων και πλέον είσαι έτοιμη φιλενάδα και μπράβο σου! Και να'σου όλη η ανεμελειά και η χάρη ήρθε και σε έλουσε από το πουθενά, και κουβαλάς -μόνη σου;- χορεύοντας τις κούτες σαν την Φοντάνα σε ελληνική ταινία του '60, με σούπερ μίνι και λευκές μπότες, ενώ ο Σειληνός σε περιμένει στο ρελαντί.
(Βέβαια, τώρα που τον ξανακοιτάς σα να σίτεψε λίγο αυτό το παιδί, σαν να άλλαξε κομμάτι... και του Μπαζίλα δε του πολυ-πάνε οι λευκές μπότες, άσε που δεν μπορεί να σκύψει άνετα με αυτό το μίνι...)
Τα φορτώνεις με συνοπτικές διαδικασίες και περιμένεις το επόμενο κεφάλαιο: Την ώρα να ανοίξεις τα δώρα...
