time-break

Φιλενάδα είσαι λίγο απαράδεκτη εδώ που τα λέμε... λίγο φευγάτη τελευταίως η αλήθεια είναι, και μακάρι να ήταν λόγω διακοπών και ατέρμονων ρεμβασμών σε κάποια παραλία!

Κατά τα φαινόμενα για τις επόμενες εβδομάδες θα συνεχίσεις έτσι!

Αλλά θα φροντίσεις να ξεκλέψεις λίγο χρόνο για να παίξεις το μπλοκοπαίγνιο της αγαπητής zoe's...μην ξεχνιόμαστε και εντελώς!

Η φάμπρικα δε σταματά

Έλα φιλενάδα σου΄φεξε πάλι...Τι να ξενιτεύεσαι στις Πάρνηθες, σήμερα η φωτιά έφτασε στην πόρτα σου. Πάνω που κόμπαζες στους φίλους σου για τη θέα σου στην Αθήνα αφελεστάτη -- Από το μπροστινό μπαλκόνι ο Υμηττός στα πόδια μου και στο πίσω η θάλασσα, αχ και πόσο θα μου λείψει η θέα τώρα που ενδέχεται να μετακομίσω...

Τώρα θέλεις να φύγεις με κάθε κόστος. Τώρα ρίψασπις και εσύ, δε θέλεις να βλέπεις τα καμμένα, δε θέλεις να κάνεις κανόε-καγιάκ στην Κατεχάκη --κάτι που λίγο πολύ έκανες ήδη-- δε θέλεις να εισπνέεις σκέτο καυσαέρειο χωρίς την υποψία οξυγόνου που είχες μέχρι τώρα, δε θέλεις άλλες μεζονέτες με πισίνες για θέα.

Κάπου κάπου θυμάσαι εκείνον τον κινδυνολόγο φίλο σου που αποκάλυπτε το μέγα σχέδιο της "κέντρωσης", να μας πακτώνουν λέει όλους στην Αττική μέχρι να πνιγούμε όλοι στα λίγα τετραγωνικά που μας αναλογούν, ενώ η υπόλοιπη Ελλάδα θα μαραζώνει, και θα αποτελλεί μόνο τουριστικό προορισμό των λίγων και αυτό -μου έλεγε- είναι η εφαρμογή του κράτος εν κράτει... ενώ όλοι οι κραταιοί θα την έχουν ήδη κάνει για άλλες πολιτείες -εκτός Ψαροκώσταινας φυσικά... (για την ιστορία, ο εν λόγω ζει πλέον ευτυχισμένος κάπου στην Εύβοια!)

Και πόσο σε τσάτιζε αλήθεια φιλενάδα αυτό το σχέδιο συνωμοσίας, το ανυπόστατο και παντελώς αυθαίρετο. Όχι πως θα το παραδεχτείς τώρα. Απλώς λίγο ηττημένη, λίγο απογοητευμένη, πολύ κουρασμένη λες να επιλέξεις άλλον τρόπο ζωής, μια δόση πιο ποιοτικό μια δόση πιο ανθρώπινο.

Να τελειώνεις λέει τη δουλίτσα σου στις 3.30 το μεσημέρι, να φτάνεις σπίτι σου στις 3.40, να κάνεις τη σιέστα σου και μετά να αρπάζεις τη ρακέτα σου και να πηγαίνεις για τέννις, και πινγκ-πονγκ, σάλσα αερόμπικ, και παραπέντε και μικρογλυπτική, ταξιδάκια στα πέριξ, ψώνια χωρίς άγχος, μεγάλους περιπάτους στα πλακόστρωτα χωρίς έννοιες και σπρωξίματα, και μποτιλιαρίσματα ανώφελα και κόρνες και δακτύλιους και παρακαρίσματα και πορείες και.. και.. και..

Όχι ρε φιλενάδα δεν είσαι ρομαντική για τη ζωή στην επαρχία (πόσο σιχαίνεσαι αυτή την λέξη) - τα ξέρεις τα κακά της καλύτερα από τον καθένα, εκεί μεγάλωσες. Γι΄αυτό και ξέρεις να τα αποφεύγεις -όσο μπορείς!

Άντε πάλι χαρτοκιβώτια στη μέση του σαλονιού...

Blessed with lucky sevens

Είναι λέει φιλενάδα σήμερα τα τυχερά εφτάρια στο φόρτε τους. Τι τετράφυλλα τριφύλλια, τι λαγοπόδαρα, πέταλα και ματάκια... Εδώ σου λέει χτυπάς τον κουλοχέρη με τη μία. Και όχι τίποτα άλλο, σου κάψανε και την πρόσβαση στο ναό της τύχης στην Πάρνηθα και άντε να τρέχεις να βρεις τραπέζι να βγάλεις τέτοια ρέντα... Γιατί να μου το θυμηθείς φιλενάδα, τα σενάρια για επεκτάσεις και καταπατήσεις είναι φούμαρα, ο πραγματικός λόγος είναι ακριβώς αυτός...να γλιτώσει το καζίνο τη χρεωκοπία από το επικείμενο τσουνάμι κωλοφαρδίας! Σου λέει από τη μια τα εφτάρια από την άλλη ο ανάδρομος Ερμής, είμαστε για τέτοια ρίσκα τώρα, στη μέση του καιρού; Βεβαία θα μου πεις, πως είναι και μερικές δεκάδες άλλα τέτοια ευαγή ιδρύματα που λειτουργούν στη χώρα, αλλά στο λέω πως το έγκλημα είναι καλά στημμένο, να δεις που σήμερα όλα τα υπόλοιπα θα παραμείνουν κλειστά λόγω πένθους-συμπαράστασης στην σταχτοβαμμένη ρουλέτα. Και φυσικά παίρνει και διεθνείς διαστάσεις, μιας και την ίδια τακτική εφαρμόζουν στη γαλλική ριβιέρα, με απότερο σκοπό μέχρι το πρωί να φτάσουν οι φλόγες στο Μόντε Κάρλο...Και ερωτώ, είναι τυχαία όλα αυτά; Εεε;

Πφ! γελοίοι...